Draumkvedet

I. Visionens ramme (1-6) 

 1. Vi'du me lye, eg kvea kan 

 um einkvan nytan drengjen, 

 alt um'n Olav Åsteson, 

 som heve sovi so lengji. 

Å det va han olav åsteson som heve sovi so lengji

 

2. Han la seg ne um joleaftan, 

Å sterkan svevnen fekk, 

 vakna 'kji fyrr um trettandagjen, 

 då folkkji at kjyrkjun gjekk. 

 Å de va Olav Åsteson, som heve sovi so lengji.

 3. Han la seg ne um joleaftan, 

 no hev 'n sovi so lengji, 

 vakna 'kje fyrr um trettandedagjen, 

 då fuglane skoke vengjir. 

 Å de etc. 

 4. Han vakna 'kji fyrr um trettandedagjen,

 då soli rann i lie, 

 då sala han ut flotan folen, 

 han ville at kyrkjun rie. 

 Å de etc. 

5. Presten stend'e fyr altari 

 å les upp lestine lange, 

 Olav set seg i kyrkjedynni 

 å tel'e draumane mange. 

 Å de etc. 

 6. Gamle menner og unge 

 dei gjev'e etti gaum'e, 

 mæ han Olav Åsteson 

Fortel'e sine draume.

 Å de etc. 

Visionærens indledning (7-15) 

 7. Eg la me ne um joleaftan, 

 sterkan svevnen fekk, 

 vakna 'kji fyrr um trettandagjen, 

 då fokkji at kjyrkjun gjekk. 

 For månen skin'e, å vegjine felle so vie. 

 8. Eg hev vori meg upp mæ sky 

 å neatt mæ havi svarte 

 den som vi'mit fotspor fydde,

Han lær 'kji av bliom hjarta. 

 For etc. 

 9. Eg hev vori meg upp mæ sky 

 å ne mæ havsens grunni 

 den som vi' mit fotspor fydde, 

Han  lær 'kji av bliom munni. 

 For etc. 

 10. Eg hev vori meg upp mæ sky 

 å neatt på svarte dikji. 

 eg hev set at heite helvite 

 å ein dell av himmerikji. 

 For etc. 

11. Eg hev fari ivi vigde vatne 

 å ivi jupe dalar 

 høyrer vatn, å ser de inkji, 

 undi jori so mune de fara. 

 For etc. 

 12. Eg æ so trøytt å færemo,

 å inna so mune eg brenne 

 eg høyrer vatn, å fær de inkji,

 undi jori so mune de renne. 

 For etc.

13. Inkji neggja soten min, 

 inkje gjødde min hund'e, 

 inkji gol dei ottefuglan: 

 de tottest meg vera underleg. 

 For etc. 

 14. Eg va meg i auromheimi 

 i mange nettar å trå, 

 de veit gud i himerik, 

 hossi mang ei nau eg såg. 

 For etc.

 15. Eg kan noko av kvòrjom, 

 derfy tikjest eg fro, 

 eg va 1ònge i mòli mòka, 

 ha eg tott den dauen go.

For etc. 

III. Færden til Dødsriket (16-23) : 

16. Fysste eg va i uteksti, 

 eg va lònge i mòlli mòka, 

 sund'e gjekk mi skarlakskåpe 

 å neglan av kvòr min fot. 

 For etc. 

 17. So va eg meg uteksti 

 igjenom den tynnyr-ring 

 sund'e gjekk mi skarlakskåpe 

 å neglan av kvòr min fing. 

For etc. 

 18. Kjem eg meg at gjaddarbrui, 

 ho heng'e so hågt i vinde, 

 ho æ òll me gulli slegji 

 å saum i kvòrjom tindi. 

 For etc. 

 19. Ormen høgg'e, å bikkja bite, 

 å stuten stend midte på leii: 

 tri æ tingji på Gjallarbrui, 

 å adde æ gramme a vreie. 

 For etc. 

 20. Bikkja bit, å ormen sting, 

 å stuten stend å stangar - 

 de slepp ingjen ivi Gjaddarbrui 

 som fedder domane vrange. 

 For etc. 

 21. Eg hev gjengi Gjaddarbrui, 

 ho æ både bratt og lei 

 vassa so hev eg dei Våsemyran, 

 no æ eg kvitt'e dei. 

 For etc. 

 22. Va'i so hev eg dei Våsemyran, 

 der hev 'kje sta'i me grunn 

 no hev eg gjengji Gjaddarbrui 

 mæ rapa mòll i munn. 

 For etc. 

 23. Eg hev gjengji Gjaddarbrui, 

 å der va krokane på, 

 men eg totte tyngre dei Gaglemyran, 

 gud bære den dei skò gå! 

 For etc. 

IV. Færden i Dødsriget 1 (24-28) 

 24. So kom eg meg at vòtno dei, 

 der isane brunne blå, 

 gud skaut dei i hugjen min: 

 eg vende meg derifrå. 

 For etc. 

 25. Eg va meg i auromheimi, 

 ingjen der eg kjende, 

 berre ho sæle gumor mi 

 mæ raue gull paa hendi, 

 For etc. 

 26. Så tok eg av på vetterstig 

 alt på min høgre hònd 

 der såg eg meg ti paradis, 

 de lyser ivi vene lònd. 

 For etc. 

 27. Der såg eg att'e gumor mi 

 meg mune 'kji bet'e gange: 

 Reis du deg ti brokksvalin, 

 der skò domen stande. 

 For etc. 

V. Den foreløpige dom (29-37) 

 28. Kjem eg meg at pilegrimskyrkjun, 

 der va meg ingjen mann kjend'e, 

 berre ho goe gumor mi 

 mæ raue gull på hendi 

 I brokksvalin der skò domen stande. 

 29. Der kom færi noranti, 

 å den rei no so kvasst 

 fyri rei Grutte gråskjeggji 

 alt mæ sit store brass. 

 I etc.

30. Der kom færi noranti, 

 de totte eg vera vesst 

 fyri rei Grutte gråskjeggji, 

 han rei på svartan hest. 

 I etc. 

 31. Der kom færi sunnanti, 

 de tottest meg vera best 

 fyri rei sakte såle-Mikkjel. 

 han rei på kvitan hest. 

 I etc. 

 32. Der kom færi sunnanti, 

 å den rei no so tvist 

 fyri rei sankte såle-Mikkjel 

 næste Jesum Krist. 

 I etc. 

 

33. Der kom færi sunnanti, 

 ho tottest meg vera trå, 

 fyri rei sankte såle-Mikkjel, 

å luren undi armen låg. 

 I etc. 

 34. De va sankte såle-Mikkjel, 

 han blæs i luren lange: 

 Å no skò adde såline 

 fram fy domen gange! 

 I etc. 

 35. Men då skolv dei synde-såline, 

 som ospelauv fy vinde, 

 å kvòr den, kvòr den sål der va, 

 ho gret fy syndine sine. 

 I etc. 

 36. De va sankte såle-Mikkjel, 

 han vog i skålevikt 

 so vog han adde synde-såline 

 burt ti Jesum Krist. 

 I etc. 

VI. Færden i dødsriket II (38-45) (Onde gjerningers løn) 

 

37. Eg såg meg einom drengjen, 

 de fysste eg vart ve, 

 liten småsvein bar han 'ti fangji 

 å gjekk i jori ti knes. 

 I etc. 

 38. Kjem eg meg at manni dei, 

 kåpa den va bly: 

 hass arme sål i dessum heimi 

 va trong i dyre ti. 

 I etc. 

 39. Kjem eg meg at mònno dei, 

 dei bar på gloande jor: 

 gud nåe dei fatike såline 

 som flutte deildir i skog! 

 I etc. 

 40. Kjem eg meg at bònno dei, 

 dei støje so hågt på glo: 

 gud nåe de synduge såline, 

 ha banne burt far å mor! 

 I etc. 

 41. Kjem eg meg at Syslehusi, 

 der va trollkjeringan inne: 

 dei sto kjinna i raue bloi, 

 de va so tung ei vinne. 

 I etc. 

 42. Der æ heitt i helvite, 

 heitar hell nokon hyggje: 

 der hengde dei 'pivi ein tjyrukjesli,  

braut ne-i ein presterygg'e. 

 I etc.

VII. Gode gjerningers løn (46-51) 

 43. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjev'e sko: 

 han tar inkji berrføtt gange 

 på kvasse heklemog. 

 Tunga talar, å sanning svarar på domedag. 

44. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjeve ku: 

 han tar inkji sumlug gange 

 på håge Gjaddarbru. 

 Tunga etc. 

 45. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjev'e brau: 

 han tar inkji rædast i auromheimen 

 for hòrske hundegau. 

 Tunga etc. 

 46. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjev'e kònn: 

 han tar inkji rædast på Gjaddarbrui 

 fy kvasse stutehònn. 

 Tunga etc. 

 47. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjeve mat: 

 han tar inkji ræast i auromheimen

anten fyr hæ-i hell hat. 

 Tunga etc. 

 48. Sæl æ den i føisheimen 

 fatike gjeve klæ-i: 

 han tar inkji ræast i auromheimen

fyr håge kjellar-bræ-o. 

 Tunga etc. 

VIII. Slutning

 49. Gamle mennar å unge 

 dei gjev'e etti gaume 

 de va han Olav Åsteson, 

 no hev han fortålt sine draume 

- og det va han olav åsteson som heve sovi so lengje.