Ήταν πέντε ήταν έξι κι έγινε επτά
Το παράπονο με πήρε κι έκλαψα πικρά
Έκλαψα για τη ζωή μου και για το γραφτό
Το ρολόι μου δείχνει οχτώ
Διάβασα τα γεγονότα και την κοσμική
Για ποδόσφαιρο για φόνουσ και πολιτική
Στην ασία φασαρίεσ πείνα κι ερημιά
Το ρολόι μου δείχνει εννιά
Μια γειτόνισσα απλώνει ρούχα καθαρά
Πλένει με μια νέα σκόνη κι είναι αστραφτερά
Με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
Ρετιρέ παίρνω στην κηφισιά
Τα λουλούδια δε μυρίζουν είναι πλαστικά
Ένα φίλο και μια αγάπη είχα μια φορά
Τώρα βρέχει κάποιοσ τρέχει δεν μπορώ να δω